اینترفیس ها مسئولیت اتصالات روتر به دنیای خارج را برعهده داشته و  می توان آنان را به سه گروه عمده تقسیم نمود :

• اینترفیس های مختص شبکه محلی : با استفاده از اینترفیس های فوق یک روتر می تواند به محیط انتقال شبکه محلی متصل گردد. اینگونه اینترفیس ها معمولا” نوع خاصی از اترنت می باشند . در برخی موارد ممکن است از سایر تکنولوژی های LAN نظیر Token Ring و یا ATM ( برگرفته از Asynchronous Transfer Mode ) نیز استفاده گردد .
• اینترفیس های مختص شبکه WAN : این نوع اینترفیس ها اتصالات مورد نیاز از طریق یک ارائه دهنده سرویس به یک سایت خاص و یا اینترنت را فراهم می نمایند . اتصالات فوق ممکن است از نوع سریال و یا هر  تعداد دیگر از اینترفیس های WAN باشند . در زمان استفاده از برخی اینترفیس های WAN ، به یک دستگاه خارجی نظیر CSU به منظور اتصال روتر به اتصال محلی ‌ارائه دهنده سرویس نیاز می باشد . در برخی دیگر از اتصالات WAN ، ممکن است ‌روتر مستقیما” به ارائه دهنده سرویس متصل گردد .
• اینترفیس های کنسول و کمکی : عملکرد پورت های مدیریتی متفاوت از سایر اتصالات است . اتصالات LAN و WAN ،‌ مسولیت ایجاد اتصالات شبکه ای به منظور ارسال فریم ها را برعهده دارند ولی پورت های مدیریتی یک اتصال مبتنی بر متن  به منظور پیکربندی و اشکال زدائی روتر را ارائه می نمایند . پورت های کمکی (  auxilliary )  و کنسول (console )  دو نمونه متداول از پورت های مدیریت روتر می باشند . این نوع پورت ها ، از نوع پورت های سریال غیرهمزمان EIA-232 می باشند که به یک پورت ارتباطی کامپیوتر متصل می گردند . در چنین مواردی از یک برنامه شبیه ساز ترمینال بر روی کامپیوتر به منظور ایجاد یک ارتباط مبتنی بر متن با روتر استفاده می گردد . مدیران شبکه می توانند با استفاده از ارتباط ایجاد شده مدیریت و پیکربندی دستگاه مورد نظر را انجام دهند .

شکل زیر انواع اتصالات یک روتر را نشان می دهد .

انواع اینترفیس  یک روتر

در ادامه با نحوه استفاده از اینترفیس های فوق آشنا خواهیم شد.

پیکربندی‌ روتر با استفاده از پورت های مدیریت

پورت های کنسول و کمکی به منزله پورت های مدیریتی می باشند که از آنان به منظور مدیریت و پیکربندی روتر استفاده می گردد . این نوع پورت های سریال غیرهمزمان به عنوان پورت های شبکه ای طراحی نشده اند . برای پیکریندی اولیه روتر از یکی از پورت های فوق استفاده می گردد . معمولا” برای پیکریندی اولیه ، استفاده از پورت کنسول توصیه می گردد چراکه تمامی روترها ممکن است دارای یک پورت کمکی نباشند .
زمانی که روتر برای اولین مرتبه وارد مدار و یا سرویس می گردد ، با توجه به عدم وجود پارامترهای پیکربندی شده ،‌ امکان برقراری ارتباط با هیچ شبکه ای وجود نخواهد داشت . برای پیکربندی و راه اندازی اولیه روتر ، می توان از یک ترمینال و یا کامپیوتر که به پورت کنسول روتر متصل می گردد، استفاده نمود . پس از اتصال کامپیوتر به روتر ، می توان با استفاده از دستورات پیکربندی ، تنظیمات مربوطه را انجام داد . پس از پیکربندی روتر با استفاده از پورت کنسول و یا کمکی ، زمینه اتصال روتر به شبکه  به منظور اشکال زدائی و یا مانیتورینگ فراهم می گردد.

نحوه اتصال به پورت کنسول روتر

برای اتصال کامپیوتر به پورت کنسول روتر ، به یک کابل rollover و یک آداپتور RJ-45 to DB-9 نیاز می باشد . روترهای سیسکو به همراه آداپتورهای مورد نیاز برای اتصال به پورت کنسول ارائه می گردند . کامپیوتر و یا ترمینال می بایست  قادر به حمایت از شبیه سازی ترمینال VT100 باشند. در این رابطه از نرم افزارهای شبیه ساز ترمینال نظیر HyperTerminal استفاده می‌گردد .
برای اتصال کامپیوتر به روتر می بایست مراحل زیر را دنبال نمود :

• پیکربندی نرم افزار شبیه سازی ترمینال بر روی کامپیوتر  ( انتخاب شماره پورت مناسب و … )
• اتصال کانکتور RJ-45 کابل rollover به پورت کنسول روتر
•  اتصال سر دیگر کابل rollover به آداپتور RJ-45 to DB-9
• اتصال آداپتور DB-9 به کامپیوتر

شکل زیر نحوه اتصال کامپیوتر به روتر را با استفاده از یک کابل rollover نشان می دهد :‌

اتصال کامپیوتر به روتر

برای مدیریت و پیکربندی از راه دور روتر ،‌ می توان یک مودم را به پورت کنسول و یا کمکی روتر متصل نمود . شکل زیر نحوه اتصال روتربه یک مودم را نشان می دهد :

ارتباط با روتر از طریق مودم

به منظور اشکال زدائی روتر، استفاده از پورت کنسول نسبت به پورت کمکی ترجیح داده می شود . در زمان استفاده از پورت کنسول به صورت پیش فرض پیام های خطاء ، اشکال زدائی و راه اندازی نمایش داده می‌ شوند. از پورت کنسول در مواردی که سرویس های شبکه فعال نشده و یا با مشکل مواجه شده اند نیز می توان استفاده نمود . بنابراین پورت کنسول گزینه ای مناسب برای بازیافت رمز عبور و سایر مشکلات غیرقابل پیش بینی می باشد .

اتصال اینترفیس های LAN

در اکثر محیط های LAN ، روتر با استفاده از یک اینترفیس Ethernet و یا Fast Ethernet به شبکه متصل می گردد . در چنین مواردی روتر  همانند یک میزبان است که با شبکه LAN از طریق یک هاب و یا سوئیچ ارتباط برقرار می نماید . به منظور ایجاد اتصال از یک کابل  straight-through  استفاده می گردد . دربرخی موارد، اتصال اترنت روتر مستقیما”به کامپیوتر و یا روتر دیگری متصل می گردد . در چنین مواردی از یک کابل Crossover استفاده می گردد .
در صورت عدم استفاده صحیح از اینترفیس ها  ، ممکن است روتر و یا سایر تجهیزات شبکه ای با مشکل مواجه گردند .

اتصال اینترفیس های WAN

اتصالات WAN دارای انواع مختلفی بوده و از تکنولوژی های متفاوتی استفاده می نمایند. سرویس های WAN معمولا” از ارائه دهندگان سرویس اجاره می گردد .خطوط leased  و یا packet-switched نمونه هائی از انواع متفاوت اتصالات WAN می باشند .
برای هر یک از انواع سرویس های WAN ، دستگاه مشتری ( اغلب یک روتر است ) به منزله یک  DTE ( برگرفته از data terminal equipment ) رفتار می نماید . پایانه فوق با استفاده از یک دستگاه DCE ( برگرفته از data circuit-terminating equipment)  که معمولا” یک مودم و یا  CSU/DSU ( برگرفته از channel service unit/data service unit   ) می باشد به ارائه دهنده سرویس متصل می گردد . از دستگاه فوق برای تبدیل داده از DTE به یک شکل قابل قبول برای ارائه دهنده سرویس WAN ، استفاده می گردد .

استفاده از اینترفیس WAN

اینترفیس های سریال ، متداولترین اینترفیس استفاده شده در روتر برای سرویس های WAN می باشند .